Veda Şiiri - Burak Dayı

Bakın,açıldı kapı gerçeğe, bakiliğe
gerçek diye bildiklerimin tersine, düze
hayal değil rüyadanda öte, öze
tahta değil artık, o ,toprak karyole.

Dimdik bakar artık gözlerim, dama
titremesiz, edasız, gerçeksiz ve fena
beyaza çalanda bir tenim var adeta
sessiz kimsesiz fikirsiz bir bina

Nerede o bildiklerim, nerede?
hani hiç bitmeyecekti bu mesele
gibi zamanda harcandı zaman
bir zamanki bitmez sandım bu talan.

Kapandı faniliğin rüyası, kirli düş
açıldı ruhun gerçeğe teması, çevrildi yüz
başladı ahenk, renk üstünde renk
yüz yukarı sarmalandı, sarsıldı ceset.

Ve diye sonralar, kalmadı gayem
param parça dirlik, buz denginde matem
sormadım, yarına çıkmazsa bu hadisem ?
Bilmezdim, bedensizde yaşarmış çilem.

Bir ses koptu ve hükmettim göğe
güneş batarmı, gün gör göre
sırtımdan düştü artık dünyalık köle,
ruh,nefs,ten...
bugün ayrılık var,dönemem artık ben...