Veda Şiiri - Ozgur Laleoglu

Susarak veda ederim sana yuzune hic bakmadan
En melodram dizelere dizelere gomerim efkarimin kasvetimi
Bilirim susmak haykirarak konusmaktir
bir isyandir ozunde karanliga kayan militan bir yildizdir

susarak veda edenim
kimselerin bilmedigi dillerde severken seni
tanidigim tum cumlelerden resimler cizdim gokyuzune
yetmedii lakin sana dairi imgeleyen bir surete

sustum lal oldum
evvel zaman icinde
once gozlerinin pinarindan sonra senden gectimde
dinmedi hala agrilarim
konusamiyorum ne yazssam o kadar eksik kaliyor

Alninin tam ortasindan opeyim desem
halime yalanlar dusuyor
Avuclarindan iceyim seni desem
serap oluyorsun ansizin
Bu sehri en olmadik yerinde sana birakiyorum
saclarini tara son kez benim icin
Bir turku fisilda ikimizin yerine
Gulumse artik kosmaza ve tabiata
gul gulki guller dokulsun yanaginda eteklerine
hani yesilimsi olan
var ya benim sevdigim hic bir zaman soylemedigim......