Veda Şiiri - Baran Özbey

Bunca yıl sonra hangi kahrolası ütopya
Kopardı benden seni, hangi kitap yazar,
Hangi şarkı söyler, böylesi yalnızlığı
Bitkinliğin son perdesindeyim.

Boş şarap şişeleri gibi dibe vurdum.
Titanic bile hiç kalır yanımda.
Hangi okyanus hangi ırmak hangi deniz paklar
Beni, ya seni...

Senin ayak seslerin hiç usulca tırmandımı
Merdivenlerden, kazınmış loto kuponları gibi
Nasıl bıraktın beni öksüz bir başıma.
Nasıl bir intihar beni oldürür söylesene
Sensiz nasıl yasanır böyle söylesene...

Ağır vedaların adamı sen,
Titrek masum sevdalarin alevi ben,
Kimbilir belki bir bün bir yerde kesişir yollarımız.

Aralık 2002/ İstanbul