Susma söyle nasıl yaşar böyle insan
Susma son bir bakışı son bir gülüşü çok gördün bana..
Bir vedayıda mı hak etmiyordum
Biliyordun kendimi yiyip bitireceğimi
Solup gideceğimi
Benim aptallığım senin gururun
Olan tertemiz kocaman bir aşka oldu.
Yıldızların kıskandığı
Herkesin imrendiği
Hani mavi boncuklar taktığımız nazardan koruduğumuz gözümüzün nuru…
İki insan ancak bu kadar birbirini tamamlar ancak bu kadar uyumlu olur,
Ruhumun diğer yarısı,
Dünüm bugünüm yarınım diyerek sevdiğimiz
10 saniye gözlerimiz uzağa dalsa birbirimizi özlediğimiz
Şükürler ettiğimiz o sevgiye ne oldu..
Ben şimdi nefes alıp vermeye devam ama yaşamaya veda ediyorum
Ve senin umrunda bile değil..
Mavi BoncukKayıt Tarihi : 23.7.2009 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mavi Boncuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/23/veda-559.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!