Veda Şiiri - Yasin Kuvvet

Samandan bir kâğıt var önümde
Yazmaya başlayacaktım sonunu
Getiremeyeceğimi bildiğim halde
Kelimelerin yerini, gözyaşlarım
Doldurur satırları diye avunur oldum

Başladı kalem kendince konuşmaya
Yeni kararlar aldığını anlatacaktı
İşte öyle hayatlar yaşanmıştı
Meğer öylesine yaşanmıştı

Sığdıramadılar beni aralarına
Ne düşüncelerim ne de sevdiklerim
Küçük bedenim çok yer kapladı
İstemediler sevdiklerim

Nasibim bu kadarmış
Konuşmayı bitirdiğim sevdiklerim
Fani sevgiden payım bu kadarmış
İstemediler sevdiklerim

Hangi cevapları kabullenemeyiş bu
Ne yani! yaşı küçük diye doğrusunu
Söyleyemeyecek miydi ?
Yaş sadece dünyada geçirdiğimiz
Zamandan ibaret değil miydi ?

Öyle özetlemişti yaşlı adam
Yaşamanın ademe itaat etmek
Olduğunu sananlara inat
Öğrenmeye küsenler içinde
Yaşat dedi yaşlı adam
Ağlamanın güçsüzlük olduğunu sananlara
Duygularını başkaları için kısıtlama dedi

Veda nasıl edilir bilmem ama
Sessizce ayrılmak daha unutulur
Zaman gelip geçer ama
Kalp kırıklıkları aynı, insanlar daha unutulur

Şimdi ne hoş bir veda isterim
Ne de bir damla gözyaşı
İstismar edilen sevgimi isterim
Giderken yirmi ikiye yaşım