Bu bir veda değil...........
Kavuşmadır..Dostlarım...
Oğlum, Kızım, hayat pınarlarım......
Belki siz bensiz olacaksınız ömürboyu....
Beni anacaksınız kimi zaman.
Kahredeceksiniz dakikalara.......
Kimi zaman unutacak gömeceksiniz anılara......
İşte o zaman...
Hayatımın bedelini ödeyeceğim kadere.
Mezarıma bekleyeceğim sizleri...
Belki de boşyere.
Sakın üzülmeyin..!
Akmasın gözünüzden bir damla.........
Çünkü ben... Hep savaştım yaşamla.........
Ben kazandım yaşarken İlk defa........
Ölüm'ü seçtim isteyerek.......
Koşuyorum ona severek, sevinerek....
Ardımdan pek çok kişi gülecek........
Belki Aptal.......Hakketti diyecek.....
Ama......Hiç kimse....
Ölüm'le yaşadığımı bilmeyecek......
Nil............
Kayıt Tarihi : 16.11.2002 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duygu yüklü aynı zamanda
doyurucu oldukca hoş
anlatımlı
yüreğine sağlık
şiir çalışmalarınızda
başarlar diler
salim erben
Çok hüzünlü bir veda şiiri yazmışsınız ama yine de çocuklarının gözyaşlarının akmamasında yanasınız ve de bunu vasiyet olarak yazıyorsunuz.İşte ana yüreği asla onları öldükdükten sonra bile üzmek istemez.Yüreğine sağlık.Sevgilerimle:)
TÜM YORUMLAR (4)