Sabahlara yırtıldı aklımın gebeleri,
bir göçten geriye kalanlar,
asık yüzünün deltasından.
Şiddetli bir kuraklığın ön çığlığı,
sesinde binlere bölünen aşktır yankılanan.
Şimdi,gitme zamanı demişti çoktan
son sancısı...
bir ur gibi yapışan nefesinden kopmanın.
Her aşk vadesini doldurur.
Geriye bıraktığı boşlukta söylenir son söz,
genelde argo olur
ve kirletir yaşanan herşeyi.
Oysa böyle başlamaz aşklar,
dile dolanan süslü harfler olur her zaman, dudağının kenarında
ve vaatler sıralanır ardı ardına
yaşanacaklara!
24.02.2012
Nürgül OcakKayıt Tarihi : 17.8.2012 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!