Veda... Şiiri - Özgür Akdoğan

Hep duygulandırmıştır beni vedalar!
Bazen yaş olur gözlerden süzülen
Bazende bir söz, anlamı asla bilin(e) meyen…
Yıllar,o kelimeleri bulur getirir sakla(n) dığı yerden
Her söz bir kamçı misali çarpar geçmişe!
Senin gibi sevemez kimse beni denir ilk başta
Hepyanımda ol benimle kal denir
Ve sonra büyük bir boşluk doldurur yerini
Boşlukta öğrenirsin onu sevmeyi
Boşluk kadardır özlemin…
Elini uzatacak kadar yakınında, uzat(a) mamayı öğrenirsin
Adını –m-siz söylemeyi,
İçinde yanan ateşi küllendirmeyi öğrenirsin!
Herşeyi öğrenirsinde bu ateşle imtihanda;
Birtek, uzaktan sevmeyi öğrenemezsin…