Veda Şiiri - Eylem Karabulut

Yüreğimi bu şehrin acımasızlığına verip gidiyorum.
Sen bu şehirdeyken benle gelmiyor ki...
Burda kalmayı çok istedim ama...
Nemli gözlerle güne merhaba denmiyor ki.
Yağan karda,çiseleyen yağmurda,yollarda
Hep sen varsın ama...yoksun...
Sensizliğim burda kalış nedenim olamaz ki.
Seni ve yüreğimi...hergün yandığım
Ve yağmurlar yağdırdığım bu şehre emanet ediyorum.
Üzülme gül yüzlüm...evet ağlıyorum...
Yarım kalan tüm sevdalara isyan ediyorum.
Yaşlarım düşerken yeryüzüne,
Yağmurları kıskandırıyorum....
Ben gidiyorum....
Yaşanan tüm güzellikleri yüreğime gömüyorum.
Oysa tüm riskleri göze almıştım senin için.
Ben pusulamdaki oku bile sana ayarlamıştım.
Geceleri gökte en çok parlayan yıldızdın...
Odamı aydınlatan ay,,,içimi ısıtan güneşimdin...
Şimdi hepsi senin olsun...
Bir veda yeterdi belki ama 'elveda ' gülyüzlüm.
Şairinde dediği gibi.....
'Yeryüzü aşkın yüzü olana dek'
Ben bu yolculuğuma devam edeceğim.
Artık son satırlarım,
Sana sunduğum baharın önüne koyduğun son gibi,
Hani sen yoksan bende yokum gibi...
Giderken bile sevgim hiiiiç bitmeyecek gibi....

Şiirlerim noter tasdiklidir.....