kalıp hüznün kucağında,
o ince çizgide,
rüyaları terk edip geceye
ayrılık vaktinde
yaban gözyaşları döktüren.
karşılar melekler,
altın tahtlarla,
leylak çayırlarında
yitik dualarla seni,
olsun, ellerimiz toprakta,
naçiz soğukluğunda çaresizliğin,
cevap aramaz yolculuklara;
uçsuz acılara gömülürken
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!