Veda Şiiri - Fatma Güven

Gece iniyor çarşaf gibi gün üzerine,
Gölgeler uzuyor köşe başlarında.
Bir köpek havlıyor bilmem nerede,
Baykuş inliyor matemli geceyle.
İç çekmesi fısıltılar geliyor kulağıma,
Hüzün kemanının telleri geriliyor,
Ha koptu ha kopacak neredeyse! ...
Yüreğimde ince bir sızı,
Gözlerimde iki damla yaş,
Giderken yüreğe bir son vedaydı,
Tüm şarkılar,söylenen türküler.
Ve! ...Soruyordum tüm sevdiklerime,
Kim daha kederli ayrılık ağırlığıyla,
Kim daha hüzünle ağlar her gece? ....