Veda Şiiri - Ali Arda

Geceler boyu sevi?melerden arta kalan
Yki heceydi…
Veda…
Ve sen, öpmemi? gibi tenlerimiz birbirini,
A?k’y her sevi?te hecelememi? gibi dudaklarymyz
Dudaklarynda iki heceyle terk-i diyar ediyorsun a?kyn co?rafyasyny.
Geceleri ne güzeldi oysaki seninle
Be?ikta?’tan izlemek sularyn üzerinde kyvrylan köprüyü.
Dumany bo?a gitmesin diye sigaranyn az my zulmettik ci?erlerimize öpü?erek
Usta’nyn da dedi?i gibi:
Öpü?meye çaly?an iki gözlüklüydük biz…
Gözlükleri çykartmak akyllaryna gelmeyen.
Ve ?imdi, ne gözlüklü sevi?meler kaldy artyk;
Ne de Be?ikta?’ta izlemek deniz ile sevi?en ay y?y?yny…
Ve ben artyk kelimelerde ararken seni
Ba?ka tenler öpmekte benden sonra seni.
Ey sevgili!
Sen ki gözleri dö?ümde bir hançer ?imdi.
Yeni bir dünyayy tahayyül etmek gibiydi her solukta ke?fetmek seni
Cygaramyn dumany hava ile öpü?mekte
Umuru olmasa da.
Özlemekte dudaklarym
Dudaklarynyn her kelimesini.
Hayatyn öznesi olmaktayken benim dünyamda tenin
Yüklem koymak da neyin nesi?
Sen ki özgürlük dalynda bir ku? sesi
Sen ki haylaz sevi?meler(imiz) in ya?amsal öznesi
Ve ?imdi benden öte kaçyncy ?ehirde hasretin.
Ardymdan gitti?in kaçyncy ?ehrin
Ve hangi topraklary öpmekte tenin
Sen ki benim uzaklardaki hasretim.