Ne zaman bir cenaze görsem kopmuş fani hayattan
Ahir kapısı açılmış gidiyor derim sınav heyecanına
Bir ömrü sorsan da söylese neler gördün hayattan
Belki yaşamamış olmayı yeğlerdi yok canına
Bir terki diyarsa ki zorunlu yolculuk toprak altına
Beri gelesi ne mümkün yaşam afakının
Sen o gün boğsan da kainatı tümden altına
Seni geri alamaz eşin,dostun,en yakının
O vakit ki uyandığımızda gaflet uykusundan
Belki deriz; ne kolaymış meğerse yaşam
Son nefes sonrası pişman olup bütün hayattan
Ya cennet bahçesi ya cehennem çukuru gerçek yaşam
Kayıt Tarihi : 23.7.2007 10:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Otluoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/23/veda-370.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!