Veda Şiiri - Mehmet Ali Ardıç

Bir Akşam
Çıkıp Gideceğim Buralardan
Çok Ama Çok Uzaklara
Önce Yokluğumu Hissetmeyeceksin
Ama Sonra...
Sonra Ardındaki İki Gölgeden Biri Eksilecek
Camlardan Bakacaksın Yine
Önemsemeyeceksin Yokluğumu
Aldırmayacaksın
Zaman Geçecek
Saniyeler Sakika,
Dakikalar Saat,
Saatler Gün Olacak.
Ve Günler Ay...
Yokluğum Kaplayacak Düşüncelerini
Belki Bu Sefer Geçer Diye Pencereden Bakacaksın
Ama Nafile..
Kurtuldum Diyeceksin Buruk Bi Şekilde
Bahaneler Kuracaksın Aklından
Gülmeye Çalışacaksın Eskisi Gibi
Ama Gözlerindeki Izdırap Seni Ele Verecek
Yorgun Akşamlarda Takılacağım Aklına
Düşünmek İstemeyeceksin Beni
Ağlamamak İçin Dişlerin Kenetlenecek
Ama İzinsiz Bir Damla Yaş Süzülecek Yanağından
Farkına Varamayacaksın Ağladığının
Bir Damla Yaş Daha Süzülecek
Ardından Bir Damla Daha..
Sonra Nefesin Hıçkırıklara Karışacak
Tutamayacaksın Gözyaşlarını
Bu Yaşlar Gururun İçin Akacak
Bu Yaşlar Pişmanlığın İçin Akacak
Bu Yaşlar...
Uyumak İsteyeceksin
Ama Yokluğum Kavuşturmayacak Kirpiklerini Birbirine
Gecenin Bir Yarısında
Uyuduğunun Farkına Varamayacaksın
Sonra Rüyalarına Gireceğim Senden İzinsiz
Ellerimle Saçlarını Okşayacağım Son Bir Kez
Veda Buğsesini Bırakacağım Dudaklarına
Elveda Diyeceğim Sana
Elveda...
Bakışların Gitme Diyecek
Ama Dudaklarından Çıkmayacak Bu Söz
Ağlamayacağım Giderken
Belki..
Belki Seni De Ağlatırım Diye
Kaybolacağım Akşam Güneşinin Batımında
Ağlayacaksın
Kirpiklerin Islanacak Yine
O An Uyanacaksın
Bir Rüya Olduğunu Anlayacaksın
Ama...
Ama Ağlayışın Bir Rüya Olmayacak
Artık Ben Olmayacağım
Bu Yolculuk Başka Olacak
Bu Gidişim Bambaşka...
Çok Ama Çok Uzaklara,
Çıkıp Gideceğim Buralardan;
Bir Akşam...