Veda Şiiri - Cihat Şahin

Mekân olmaz bu diyarlar faniye
Misafirler gider elbet yoluna
Çağrılınca kalmaz saat saniye
Yok, çaresi baksa sağ ve soluna

Gelir arz’a yapar alış verişi
Meslek bilir kendisine bir işi
şartel inse koyar gider her işi
Gider durmaz yolcu ebed yoluna

Hırsla koşar insancıklar pazara
Almak ister ne çarparsa nazara
Ayak kaysa seyirtirken kazara
“Ah vah” eder, konu komşu haline

Çıkar canı varamadan doktora
Ona çıktı anlamadan bak kur’a
Belki bugün sana gelir bu sıra
Terhis olan gider elbet yoluna

Tul-i emel tul-i arzu bir illet
Gayri meşru yaşantılar tam zillet
Hastalığı dert etmiyor bu millet
Ekser gider yolun daim soluna

Kefen başta, yaşamalı insanlar
Aklı başta taşımalı tüm canlar
Baki değil bunca hanlar hamamlar
Çevir gözü daim ebed yoluna

Al hellâlık her daima ahbaptan,
Her an gelir, azrailin bir baptan.
Gemin kalır, sen gidersin be kaptan.
Heves etme, şu âlemin balına!

Yap vedayı, çoluk çocuk eşinle,
Ülfet etme, mesleğinle işinle.
Aç arayı, yağlı ballı aşınla.
Gelir ecel, bakmaz mülk ve malına!

Feryat etme; ”her şey kaldı “diyerek.
Mahvolmazsın ak kefeni giyerek.
Gir kabire”Rabbim Kerim”diyerek.
Kerem eder, belki Rahman kuluna?

Ölçü olsun, hayatına kur’an’ın!
Sünnet ile hayat bulsun her anın
Diyanetsiz yaşanmasın bir anın
Girer böyle insan cennet yoluna

Böyle olur her çalışman ibadet
Düstur edin bu hayata devam et
Hata etsen hemen eyle nedamet
Kavuşursun sen nimetin boluna

Et davanı varislere emanet
Rahmanına hüsn-ü zanla iman et
Rücu eder bir gün Hakka emanet
Salik olur ruhun yolun sonuna.