Veda Şiiri - Ramazan Eroğlu

Seninle karşılıklı
Oturmuştuk bir masada
Ne zaman seninle olsam
Tarif edemeyeceğim kadar
Mutlu olurdum
Nefesini solurdum.
Ruhum gözlerinde dinlenirdi
Heyecanımdan sözlerim titrerdi
Gülen yüzün karşısında
Dağlar kadar da olsa
Tüm dertlerim erirdi
Ama nedense bu defa
Bilmediğim bir his
İçimi kemiriyordu
Sen değildin de
Sanki karşımda
Başkası duruyordu,
Beni tavırlarıyla
Yerden yere vuruyordu.
İlk kez sıkılıyordum.
Yanındayken unuttuğum
Sigara aklıma geliyordu.
Belli ki bir şeyler
Ters gidiyordu.
Gönlümü hazan basmıştı
Çiçekler zamansız soluyordu
Arada bir pencereden
Dışarı bakıyor,
Hiç duymadığım
Ses tonunla
Benden hesap sorarcasına
Anlat diyordun
Ne anlatayım diyordum
Veda edeceğini bilmiyordum.