Neler unutulmadı ki hayatta
İnsanlıklar, dostluklar, arkadaşlıklar untuldu
Sen boşa dert etme
Ben de unuturum senin kahve gözünü
Masum yüzünü
Unuturum doğru sözünü
Sen git ellere
Ve ben yine unuturum
Bu gidişini de
Ben kendimi bile unuttum
Sen nesin ki benim yanımda be
Seni de unuturum, unuturum işte...
...
Sen bensin
Benim herşeyimsin
Sen, sen
Sen gittiğinden beri ben yok
Ben tabi unuturum kendimi
Ben yokki
Artık yokki
Ve unutamam hatamı
Sana suçlamıyorum inan
Hep kendime kızıyorum
Kendi hatama
Anladım,anladım ama geç oldu
Senin değerini anladım
Sohbetinin güzelliğini
Sensizliğin anlamsızlığını anladım
Şimsilerde ise
Bana verdiğin o temiz sevgiyi
Başka kalplerde arıyorum
Ve bulamıyorum...
Ve biliyorum
Sen artık yasaksın bana
Yasaksın! ! !
Seni düşünmek haram bana
Çektiğim çileye,bu derde yok deva
Bu sözler sana susacağım bundan sonra
Bu sözler sana
Sana son veda...
Kayıt Tarihi : 30.3.2006 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seher Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/30/veda-211.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)