Veda... Şiiri - Neslihan İşler

Aslında tamda vazgeçişlerin ortasındaydım
Cama vuran aksimi seyrediyordum gecenin karanlığında,,,
Ah şu duvarların dili olsada konuşsa paylaşsa yanlızlığımı...
Gece gibi siyah bir ağırlık çökmüştü yüreğime,,,
Tek avuntum sigaram ve geceye ses veren ağustos böceklerinde...
Bende oturdum köşedeki kanepeye karşımada kendimi aldım
Başladım sorguladım,yargıladım, kızdım aşağıladım....
Kimi neyi suçluyordum böyle, hata kimde veya nerde
Aslında ne kaderimde ne de başka birinde
Biliyorum sadece yüreğimde....
Hep yanlış yerde yanlış düşüncelerde,,,
Oturdum kaldım bir süre öylece....
Ve yüreğime veda ettim düngece....