Suretinden belliydi,
Veda için gelmişti
Suskun ve masum
Ürkütmeden yaşıyordu hayatı
Bugün,
Bütün şirinliği üzerindeydi
Saçları yine o eski sadeliğindeydi
Yüzüme baktı
Gözleri gözüme değdi
Başını önüne eğdi…
Ağzını açtı
Dudakları solgun ve pembeydi
Duyguluydu, hüzünlü ve kederli
Yanakları gül rengindeydi
Yüzüme baktı:
Gözleri gözüme değdi
Yanaklarında iki çiğ tanesi
Saçları güzelim yüzüne değdi
Başını önüne eğdi…
Yanımda, öylece dolaştık durduk
Sessiz, sözsüz, hâl diliyle
Rüzgârın, çiçeklerin, ağaçların,
Börtü böceğin diliyle
Uzunca konuştuk
Bir bahar mevsimindeydi
Güneşin veda vaktindeydi
Gitmeden önce şöyle gönlünce,
Gözlerime baktı
Saçları yüzüne aktı.
Pamuk gibi,
Hafif, kırılgan ve nazikçe
Başını önüne eğdi
Kayıt Tarihi : 11.7.2005 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/11/veda-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!