buz gibi eriyorum zamanın girdabında
ellerim düşlerimde bilirim bu son veda
ateşi dillerinden çekip getirmiş rüzgar
benim telaşım ise düşeceğim yer kadar
sanki her şey yutulmuş ne bir ses ne bir gölge
kandilden kaçar mı hiç karanlıkta pervane
çekilmiş eski lezzet ve titreten heyecan
an be an yaklaşıyor o en müstesna zaman
yorgun ciğerlerimden kırlan nefeslerim
haber gönderiyorlar 'bu gördüğün son iklim'
su hava ateş toprak bölünmüş zerre zerre
her zerre gelip beni bölüyor zerrelere
nokta nokta birleşen ışıklar kayboluyor
ukteler ve ukbeler beni son kez buluyor
kendinden ötelere perde çekiyor hayal
gerçeğimden düşüyor çaresiz bir hoşçakal.
Kayıt Tarihi : 10.4.2005 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kandilden kaçar mı hiç karanlıkta pervane '.. gölge ve kandil pervane ikilisiyle müthiş bir edebi sanat oyunu oynamışsın üstad tebrik ederim...
İlker ÜNLÜ
TÜM YORUMLAR (11)