Veda Şiiri - Hanife Banu

-Bir bardak çay?
-Hayır
son bir hayal kırıklığı gördüm
gözlerinin-gözbebeğinin-içinde
birazdan yapacak hiçbirşey bulamayıp
-ve gözlerime bakamayıp-
boş bardakları ve porselen demliği
ama en çokta kırılmış seni alıp
çıkacaksın odadan.
mutfaktan aralacele durulanan bardakların sesi gelecek
ama ne yazık ki içindeki o karmakarışık
ve en kötü kara şeyleri yıkayamayacaksın
(bunu sende bende bileceğiz.)
ne yapacağını bilemeyip kalacaksın orada
artık gelmeyen suyun sesinin seni ele verdiğini bilerek
sana seslenmem için dua edeceksin.
sesini duyacağım dualarının
ve kalkıp bir kaset koyacağım
salonda müziğin sesiyle birlikte kapanan kapıyı duyacaksın
o günden sadece şarkıdan birkaç sözcük kalacak aklında
her duyduğunda sızlayan incecik bir yara....
herşeyi başka bir vedaya erteleyeceksin..
'kimdi giden, kimdi kalan
aslında kalandır terkeden'