Veda Şiiri - Çağlar Varol

Şimdi bize bu anlamsız
bu sarhoş su birikintisini
akdeniz diye yutturdular öyle mi?

/ umutsuz değilim;
yorgunum /

hem bak, kim inanır anlatsak
puslu bir bahar salısı
çiçekbabayı yanağından öptüğümüzü?

biz düşe kalka
dalaman ovasının sağır kuytularında
kırık dökük hatıralara ağlardık
sense inadına çılgın bir ırmak gibi
bir yayladan bir yaylaya akardın
günler ağlamaksız ayrılıklar kokardı
sen ölümsüz öykülerini anlatırdın
toprağın, üretmenin ve emeğin

biz sende en çok dağları sevdik dede
bir de iyimser, aydınlık olmayı