Veda Şiiri - Hatem Çetinkaya

Ey aşk!
Nilgün Marmara'nın "Beni kimse tutamaz" dediği gibi,
her şiir, bir rüyanın kaybolan parçası gibi...
Çünkü biz, kaybolan bir "biz"in hatırasıydık...

Ve her veda,
Didem Madak'ın "Bir sabah uyandığında, ben olmayacağım" çığlığı...
Ve
Didem Madak'ın annesine dediği gibi:
"Anne, ben gitsem de hep burada olacağım,
sonsuza dek senin içindeyim" demekti...

Aşk, belki de bu kadar yakın,
ve belki de bu kadar gerçek.
Bedenlerden öte,
ve hep ruhlarda kalandı...