Veda...! Şiiri - Emsal Toprak

Veda...!

Tasa etme deli gönlüm yürü yarına
Bir senin bahçenmi gülleri solan
Kalan kalır giden gider şükret varına
Bir senin kalbinmi hüzünlü olan

Vefasız her faniye yetim kalpte isyan var
Unutursun gönül hafızanda nisyan var
Tabut ile gidecek ne şöhret var ne şan var
Bir senin bedeninmi berzahta kalan

Ayışığı O'nurdan nurlu yüzü getirdi
Yıldızlar Leyla'dan ahitli sözü getirdi
Bir anne dünyaya O güzel gözü getirdi
Bir senin gözlerinmi yağmurla dolan

Hep sonbaharı yaşadık yaz aylarında
Şiirimiz, türkümüz demlendi çaylarında
Gemimiz battı sessiz ıssız koylarında
Bir senmisin dipsiz ummana dalan

İçimdeki kor ateş güneşten sıcak
Cennet bahçesi başımı koyduğum kucak
Gülü dirilten senin bir nefesin olacak
Bir sanamı söylendi yalan üstüne yalan

Yanında yâr olanı hangi fırtına yıkar
Korkma ne ateş kavurur ne güneş yakar
Rüyalar umut olur gerçeğe akar
Sen olacaksın veda edip verayı bulan...
E.TOPRAK