kim derdi ki
veda edip
gideceksin sessizce
sen bile bilmiyordun
deniz gözlüm
hala inanamıyorum
alışamadım yokluğuna
sığınılacak
bir limandın,
huzur bulduğum
başıboş
açık denizlerde
sensiz kalakaldım
her şey yarım kaldı
aklıma geldiğinde
göğsümde
keskin bir acı
boğazımda
düğümlenmiş yumruk
ve kifayetsiz kelimeler
yaşam
seninle güzeldi
unutmak kolay değil
hatıraları
sevdiğin
sana dair olan her şeyi
keşke
yanımda olabilseydin
biliyorum
acı gerçek
dönülmeyen yerdesin
sensiz çok yalnızım
yalnızım
kendimi avutamıyacak kadar
sensizim sensiz
eşime...
Birsen AteşKayıt Tarihi : 5.11.2004 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birsen Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/05/veda-120.jpg)
kaybedilen in arkasından daima onunla yaşananlar aklına gelir insanın.
'Gökyüzünün
Maviliklerine yerleştirdiğinde
Kendini
Geceleri göz bebeklerini arıyorum,
Her kayışında ışığıyla yıldızlar
Dökülüp geçerken yanımdan,
Aklıma ölümün düşüyor
Ağlıyorum...
Kayboluyorsun sanıyorum.
Ne zor
Bilememek
Nerede
Nasıl
Ne zaman? ..
İçimde acıların birikiyor
Bedenini kavuran
Yangının külleri sanıyorum
Bir an
Kendi bedenimden utanarak
Kahrediyorum.
Issız karanlıklarında
Yeryüzünün
Bulutlara dolanmış dağların
Yamacına
Yüklüyorum
İnadına direnen anılarımızı kaç kez.
Senin adın oluyor birden her şey sanki
Öyle sesleniyorum.
Yoğrulurken düşlerim hayalinle,
Sabahı karşılayan
Kan çanağı gözlerimden
Çaresizliğim dökülüyor.
İşte o an
Bir daha ölümün düşüyor aklıma
Nerede
Nasıl
Ne zaman? ..
Ölümün düşüyor aklıma hep
Göz bebeklerin her gece gök kubbemde
Bir türlü,
İnanamıyorum! ..
Ali Arslan'
TÜM YORUMLAR (4)