Veda Şiiri - Ümit Ay

Bir mevsimin daha kıyısına döküyorum hayallerimi,
Bir şehrin daha yıldızlarını çalacağım gökyüzünden,
Biraz siyah dolduracağım ceplerime
Biraz mavi,
Biraz sen.
Sonra ceplerimi unutacağım çürüyen toprağın altında.
Kalbime sarılacağım daha yoruldukça.
Hep bir şarkıdır ayrılık,
Ben şiir yazacağım...
Bir güvercine, belki korkak bir kediye.
Belki sağır saçlı bir kıza...

Bir itin gururunu takacağım boynuna,
dünya denen merhametsizin kapısının önüne koyacağım dualarımı
Güneşi ısıtacağım içimdeki yangınlarla
Ve bir şiir daha yazacağım
Belki sana, belki hasta bir köpeğe.

Güneşin
açmasını beklemeden çığırtkan sesleriyle uyandıracak gündüzü martılar
Bense bu şehri bindireceğim bir trene içinde umutlarım,
Kırıldıkça kırıldı nasılsa.
kurudukça daha çok yeşerdi bir ağaç
Ve ben şimdi desem ki o ağaç benim kapama gözlerini.
Olur da bir gün senden önce ölürsem n'olur koparma güllerimi...