Elveda her şeyiyle benim olupta,
hiç bir şeyine sahiplenemediğim
toprağım
sana her zaman ki gibi uzaktan bakacağım
artık dağlarında kekikler toplayamacağım,derelerinde Alabalık,bağlarında dut'lar yiyemiyeceğim
varsın olsun,ben olmasam da olur....!
ne çıkar benim yokluğumdan?
Dağ -dağ,orman -orman,kıyı -kıyı benim olan
toprağım
sana elveda......
sakın ben dönene kadar unutmayasın
özgürlük türkülerini
senden ayrılmak bilsen nasıl da zor...!
beraberce aç kaldık dağlarında
taş kovuklarında az mı sular içtik....
halayları beraberce oynamadık mı?
Ya o işkence hanelerinde F 104'e bindirilmeyi
nasıl unutur insan?
Kan kusan namluları,
idam sehpalarını
- Ve de onları alkışlayan insanlarımızı acı tebessümle izlemedik mi?
Ne de çok birlikteliğimiz varmış
veda etmek ölmekten de zor.
Kayıt Tarihi : 16.9.2004 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!