Veda Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Vedalar nasıl da zordu, her koşulda
Zaten ayrılıklara hiç dayanamam
Bir parçam uçar gider, iklimim değişir
Ve Eylül, son perde
Yapraklar son tutunuşta, dallarına
Ve ağaçlar küskün toprağa, baksana uyumak istercesine
Kim bilir hangi baharı hayal edecek uykusunda
Belki de kışın olumsuzluklarından uyanamayacak
O an çınarlarım gelir aklıma
Hangisi uykusuz kalacak acaba
Rüyasında neyi görüyordur
Onu toprağa yerleştirenler olabilir mi
Bilinmez...
Aşk