Veda Şiiri - Eren Erimer

nameleri sevgiye aç bir serenattır yalnızlık
yıldızlarla bezeli gökyüzünde kaybolur dizeleri
şimal yıldızıdır parlayan sonsuz deryada tek aydınlık
anımsatır her fırsatta bana ezikliği ve sessizliği

benim oyuncaklarım vardı çocukken
kırıp döken, sıkılınca atan ben olurdum hep
onlar hiç şikayet etmedi ihanetten
adaleti olsa gerek dünyanın, budur belki de tek sebep

şimdi yorulup da yürümekten, bir kenarda dinlensem
tıslar kediler bile işgal ettiğim için, kaldırımlarına
geçmiş yıllardan bir yudum avuntu dilesem
vurur sancısı anıların yük misali sırtıma

heyhat ne zordur artık her doğan günü karşılamak
acıtır, deler karanlığa tutsak gözleri
derme çatma sevinçlerde sona hiç varamamak
tekrar eden bir plaktır takıldığında iğnesi

ağlasam gitmez sesim bilirim, bir yankısı kalır geride
dünya vefasız olmuş tutmaz kimse avuçlarımı
geçmez artık sözüm ite kaka vuran kalbime
siz de helal edin, ben helal ettim hakkımı