Veda Şiiri - Emre Bahar

Sen yalnızlığın en koyusu sana geleceğim ,
Son şarkı olsun bu gideceğim vaktim yok ,
Belki yine aynı nakaratta demleneceğim ,
En koyusundan verin bu gece içeceğim .

Han han değil yol yol değil ,
Eğil bre dağlar niçin karşımdasın ,
Bakma bana öyle çisil gözlerle ,
Yolum yol değil ,
Sende onun gittiği yaştasın .

Bir garip yolculuyum yalnızların durağında ,
Sadece umuda içiyorum , derken bir ışık
Gözüm görmüyor zor seçiyorum .
Ölümmüdür bu karanlık yoldan gelen,
Hoşgeldin heyhat nicedir bekliyorum .

Bir toprak olsaydım yoluna çıkan zahmet edip çignermiydin ayağınla ,
Yahut çek at beni elinin tersiyle ,
Ee bu yol meşakkatli ölümede razıyım haliyle ,
Tenin temas etse ya tenime yada fırlat at beni en derin denize.

Benim vaktim dolmuş dostlar, kahveninde o kırk yıllık hatrı dolmuş ,
Ben giderim yol bitmez bu baki sefalet sizin olsun ,
Gam , keder bana yoldaşmış ögrendim .
Gozyasi ise biryerlere pusu kurmuş .

Bir hece olsun gönlüm dergahında elinin altında ,
Söyler belki dudakların isteyerek yada kazayla ,
Name olsun kulaklarında çınlasın o en sevdiğin türkülerin hatrına .

Benim için kalkıyor bu yalnızlar terminalinden son tren ,
Yolculuğumu tek yapacağım .
Ilk defa el üstündeyim , etraf kalabalık
Ağlaşıyorlar neden !!
Ben musalla taşındayım siz yine karşımda .
Ve sen gülüyorsun ya bana yine öyle  durduk yere .
Sanki bu sonsuz zamanda kaybolduk .
Elini uzatıp diyorsun ya Hoşgeldin ,
Tüm kalbimle diyorum sevgili hoşbulduk hoşbulduk .