Veda Şiiri - Ayşe Karabulut

Alıp başımı bir gece sessizliğinde...
Hazır ettim atı, eşeği...
Gidişime yardım yataklık edecek her ne varsa
Alıp gideceğim bir sen sezsizliğinde başımı
Unutmadım vedamı
Onuda aldım, öyle sefil, kavruk...
Vedalar, baştan aşağı ızdırap
Baştan aşağı keder...
Ya Fön rüzgarları gibidir
Estikleri coğrafyalarda demir sattırır
Yakıp kavurur adamı
Ya da hiç çözülmeyecek bir buz parçası...
İşte bu yüzden sevgilim, bu yüzden
Ekinsiz kalmasın toprağın
İşlemesin içine güz
Göğünden eksilmesin kuşlar diye
Etmedim sana elveda...