Ben hiç söyleyemeyeceğim sen hiç öğrenemeyeceksin. Biliyorum satır aralarına gizlediğim mutluluğu asla cümlelere dökme hakkını kendimde bulamayacağım.
Konuştuğunda gönlümden bir kuşun nasıl havalandığını, kanatlarını çırptığı vakit tüm bedenime nasıl mutluluk olarak yayıldığını asla sana anlatamayacağım.
Bunların gerçeğiyle yüzleşmek kadar acı olan bir başka şey var mı bilmiyorum.
Gözlerin pusulasıyken tüm bu olanların hiçbir zaman gözlerine bakarak bunları söyleyemeyeceğim.
Desem ki kalbim senindir.
Sende aynısını hissetsen bile hiç bir zaman seni buna inandıramayacağım.
Bir yandan bu kadar yoğun hissetmiyor olmamı dileyecek, ne kadar çok bağlanırsam sana, bu vedanın o kadar zor olacağını bileceksin.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta