Veda Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Kesin döner bir gün gelen her konuk,
Veda eder gider geldiği yere.
Dünyaya gelenler giderken buruk,
Varacaktır lâyık olduğu yere.

Misafir bir yerde kalıcı değil,
Ölümsüzlük suyu alıcı değil,
Sonsuzluk iksiri bulucu değil,
Varır mutlak kökü saldığı yere.

Bizler de konuğuz dünya hanında,
Herkesin eceli kendi yanında,
Azrail’in eli her an canında,
Alır da götürür bildiği yere.

Bir gün misafirlik sona erecek,
Herkes asli olan yurda varacak,
Kimi nâra kimi nûra girecek,
Ulaşır ebedi kaldığı yere.

Gelir son ayrılık son bir bakışla,
Gidilir ebede toplu akışla,
Örülür mekânlar sanki nakışla,
Ruh gider karşılık bulduğu yere.

Bu son veda ile kopar kıyamet,
Sonumuz felaket ya da selamet,
Gidince görürüz orda ikamet,
Herkesin mahşerde dolduğu yere.