Veda Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️VEDA✍️📜
Yıllar önce başladı hiç dinmeyen bu sızı
Yaralanan bu yürek yavaşça ölüyordu
Bilmem ki anlar mısın e gönlümün hırsızı
Dertli bülbül misali habire çiliyordu

Gece duaya durup şafaklara yatarken
Doğamadan ufakta oracığa batarken
Ruhumdaki acılar sanki göbek atarken
Yaralı bir dev gibi aşkımız inliyordu

Yaşatmak için her gün mutluluk davamızı
Kavurmaya başlamış yalanlar helvamızı
Tutuştururken aşkın sönmeyen çıramızı
Kör şeytan büyük zevkle ölmemi diliyordu

Duyamadın nedense duymak mı istemedin
Zerre miskal misali azıcık esnemedin
Tutunup yüreğime bir yere sinemedin
Bu hallerin ruhumu kırk yerden bölüyordu

Ne kadar gizlesem de biçaremi kullardan
Saklasam da kendimi geçip ıssız yollardan
Nasibimi alırken gün görmeyen yıllardan
Hali perişanımı bir Allah biliyordu

Çok geldim bu dünyaya fazlalıktı varlığım
Seni hoşnut ederken tutulduğum darlığım
Sonumu hazırlarken benim vefakârlığım
Bu hayat sahnesinden Veysel'i siliyordu

07/03/2021 Veysel ÇAKIR