Veda Şiiri - Hakan Arıkan

Sokak lambalarının sarı ölü ışığında,
Unutulurken gönüller de binlerce insan,
Kırılan gururum,
Öfkemin güvenini kazanıyor.

Hiç hatırlamamak üzere unutuyorum seni,
Mutlu anlara son vermek telaşıyla.
Yakıyorum geceleri bir bir;
Senden geriye kalan,
Sıkı sıkıya sarıldığım tüm tesellileri.
Parmaklarım felç olsa da,
Kendi sesimden korksam da,
Alevlerin kıpırtısız soluğunda,
Unutuyorum seni bir anda.

Oysa;
Ne zaman aklıma düşsen;
Yüreğimden binlerce kuç uçardı sana.
Karanfil kokan ellerinde,
Saçlarında,
Hasretinle yanardım bir solukta.

Artık veda zamanı.
Çok oldu yüreğimdeki tüm kuşları uçuralı,
Fırtına çıksa da bazıları,
Yaktım geçmişteki tüm karanfil tarlalarını.

Mayıs 2003 Ankara