Veda Şiiri - Burak Güven

Bir gece yarısı at yorganı,
Çık sıcak yatağından,
Sonbahar günlerinden en soğunu seçtim senin için,
Kızma,
Esen poyraza bırak kendini
Ki anla,
Sen, bu ovaları, gölleri, çayırları
Ve nihayetinde beni bırakıp gittiğinden beri
Benim, senin poyrazında nasıl üşüdüğümü,
Kal desem, kalırdın biliyorum,
Dünyayı yıkardın bizim için,
Kahretsin, senin kalman çözüm değil ki,
Sen kalırsan, ben gideceğim
Bu sarı tarlaların kokusunu bir daha duyumsayamayacağım,
Çünkü kader,
Hayat oyunu başlar ve biter,
Bu topraklarda oyun bitti,
Kartlar başka masada açılıyor,
Sen kopup gitmiyorsun bu memleketten,
Ve benim sılam olmuyor hiçbir yer,
Konar göçer yolcuyum,
Bugün buraya kondum ki,
Yarın göçeceğim,
Diyeceğim
Seni de katık etsem yüreğime,
Çok mu?
Aynı yıldıza göz kırpsak,
Aynı ayın şavkı vursa yüzümüze,
Aynı gökyüzü altında dirensek delice,
Zor mu?
Yollar ayrıldı desende
Aynı türküde gözyaşı dökeriz,
Bir ortam kurulur ve kahkahalar atılır havaya,
İşte o an, aynı anı canlanır gözümüzde,
Anılar kalbimizde,
Yollar önümüzde,
Yaşlar gözümüzde,
Gel kırma beni,
Tüm bunlara rağmen
Bırakalım hasreti gerimizde..