Veda Şiiri - Semih Eroğlu

Gözlerinde gökyüzünün derinliği,
Bakışlarında yağmur sonrası ıslaklık vardı.
Bakındı;
Bağırdı,
Haykırdı,
duyurmadı kimseye.Sesini yitirmişçesine.

Tekrar bağırdı bin bir korku büyük bir telaşı vardı.Bin telaş.
Duymadı kimse.
Bir yerlerde art arda notlara vurdu tezene..
Aynı ton aynı ses. Durmadan...

Biri sessini mi yitirmişti?
Bini sessizliği mi seçmişti?
Korkak bağıran?
Korkan duymayan?

Verdi kararını,
Başını sallayarak,
Anladı.