Veda 1 Şiiri - İrfan Bakırcı

elveda anne.
elvrda ayaklarına cenneti seremediğim.
oysaki canıımdan bile çok sevdiğim.
canım annem, gidiyorum, elveda..

ardımda üçbeş dost,
bir kaç damla gözyaşı,
sırtımda ceketim ve veballerimle gidiyorum.
dönüşü olmayan bir yola,
zamanın ve mekanın ehemmiyetinin olmadığı,
umutsuz bir umuda gidiyorum.
elveda anne...

arkadaşlarım beni sorarsa gitti de.
liseyi bitiremedi altı senede.
darlandı, utandı, sıkıldı bu şehirden.
gitti de son defa elimi öpmeden
geri dönermi bilinmez,
hasta düşse bildirmez,
aramaz sormaz vede geri gelmez.
gitti de sormasınlar bir daha.
artık sende unut vede arama.
arama anne elveda...

sevdiğim beni sorarsa gitti de.
gitti gelmeyecek,
senin böyle gözyaşı döktüğünü,
her seher yolunu gözlediğini bilmeyecek.
unutup seni, belkide evlenecek.
gitti de anne, gitti gelmeyecek.
sende onu düşünme de bir daha.
elveda sevdiğim, elveda...

gün olur, devran dönerde,
ansızın düşersem aklına.
gün olurda,
sen sorarsan beni kendine;
bağrına bir taş bas.
yüreğini dağla kor ateşlerle.
oğlum, haylazım öldü de.
öldü de anne,
öldü bir daha olmayacak.
gitti de anne.
gitti, bir daha gelmeyecek.
bir sır gibi yokoldu de anne.
öldüğünü bile kimseler bilmeyecek.

2003 te kaybettiğim sinan,serkan, aykut kardeşlerime