Veda-1-* Şiiri - Bayram Tunca

Her acılı nida, bir veda şarkısı
Her geçen an bir ibret levhası
Her mevsim, bir ibret tabelası
Her verilen selâ bir veda ilânı

Kar için için erir, dağa veda eder
Toprak kaya anasını elveda eder
Su ana rahmi toprağa veda eder
Her canlı ana rahmine veda eder

Her yazın sonunda sonbahar var
Her vuslatın sonunda elveda var
Bütün canlıya verilen bir rol var
Bu rolü de veren elbet birisi var

Nice gün, ay ve yıllar gelip geçer
Nice dost ve akraba ölümü seçer
Vadesi gelen her canlı veda eder
Bu dünya, böyle devir daim eder

Her vuslat akabinde vardır bir veda
Her veda sonunda çıkar acı bir nida
Ne yapsak veda eden gelmez daha
Dünya düzenini böyle kurmuş Hüda

Yara vardır geçici, yara vardır kalıcı
Veda vardır geçici, veda vardır kalıcı
Öyle yara vardır ki, ömür boyu kalıcı
Öyle veda vardır ki, çok yürek yakıcı

Dünya han, insanlar geçici birer hancı
Veda da çaresi bulunamamış bir sancı
Tüm kullar er veya geç bu acıyı tadıcı
Dünya düzenini böyle kurmuş yaratıcı

Her canlı en yakınına bile elveda diyor
Her mevsim bir sonrakine veda ediyor
Her gece bir sonraki güne veda ediyor
Âlem böyle gelmiş böyle geçip gidiyor

Her gün veda ile yatıp veda ile kalktım
Doğadaki vedaya hayret/ibretle baktım
O işleyen çark karşısında, şaşıp kaldım
Her güzün vedayı iliklerimde hissettim

Ne vedalar gördüm, nidaları inletiyordu
Kör, sağır olmayanı ibretle dinletiyordu
Her an vücutta hücreler elveda ediyordu
Şair de bir gün veda edeceğini biliyordu

06.07.2002-16.06