Sindirilmiş bir toplumun, adıydı Dark’’.
Çağ, dışı asimile,edilmiş parça parça..
Sazlığın,külfetinden çıkarılan her sesin
Kaybolan tüm geçmişin, adıydı Dark’’.
Ufkunun geniş,güneşin tepe taklak,
Ağlama gözlerim, kör oldun'da görmesin.
Ahir bekleme onu, nazından hep çekersin.
Gever-i bu gönlümün, zümrütlü yakutsun.
Kapımdaki bahçenin, açan her bir gülüsün.
Kaçın; ecnebi” dediğin insanlardan,
Ayırt edemedik’ki, suhl ile süfyanı,
Kara çarşafa sarıldı,’ Müslüman kadın diye,
Neler yapmaz ki insan,kurar nizam abadı
Sarardı gökyüzü, faili zaman ardında,
Girizgah” kalmadı,gece ve gündüzlere,
Akıntı bir nehir gibi,konuşlandım güneşe
Battı batacak aydınlık,gün batığı ‘Husule
Çağlarda,afyon mızrak,dizgesi,
Kuru toprak kokar,memleketin tekesi,
İnsan korkusu olmaz,içer tekel dublesi,
Mahilinde imha eder,nizâmında intizar,
Kalacak gibiydim,alaca yalnızlıklarda,,
Nasıldı mutluluk, bilmezdim ki''aşk
Yaş damlayan gözlerinde,tanınmaz'ki hat,,,
Kaç dedim ayrılık,benden uzaklara ''aşk.
Sis sarmış dört yanımı,geçmiş ezelden beri
Vursalarda”beni “İsanın çarmığına.
Tutsak eylesin beni, gönüller diyarına.
Eşkali; bilinmeyen,bedensiz insanlara
Alın’da koy verin beni, kanatsız uçaklara,
Saldığın iç çekişler, bir gün son bulmalı,
Terk ettiğin gönül de,bu son liman olmalı,
Aşk içinde cebelleşen,o kanlı ellerinle,
Zamana kucak açıp,zamansızca buluşmalı,
Karamsar gözlerin, yıllanmış asrıyla,
Kim bırakmış seni,bırakmış sağanaklara,
Uzak bakışların,sürgünlerde bedenim,
Uçun kuşlar denizlere,haber versin gözlerin,
Bu ne boş sarhoşluk,bu ne biçim saltanatlık,
Masmavi gökyüzü,bulutlarla karanlık,
Bu selzeniş, bu efkar niye.
Asılı duran, bu yalnızlığım
Kelime, kelime, anlatıp duran,,
Gitme” nedir ki, bu sakladığın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!