Labirentlerimde kemrilen bir fare.
Fareyi kemiren zehirli peynir.
Doğru ve yanlışı öğütemez olmuş azı dişim.
Saçmalıklar saçılmış ağzımın içinden, ta içime.
Peynir öldü.
Fare beyaz, küçük, sevimli.
Her an coşturuyorum atlı karıncamı.
Ben mutlu, dünya da benle beraber mutlu.
Bu aralar ve bundan sonra,
Size pek bir umursuzum.
Alın vebanızı da gidin!
Veba-li boynunuza…
Temmuz 2008, Çeşme
İdil DemirKayıt Tarihi : 12.4.2017 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!