Vebal Sende Şiiri - Saliha Öcal

Türkçe,Kürtçe,Arapça,Farsça konuşmayın alfabeyi.
Sizinle yazdım heceden cümleye sevda zalimini.
Alfabenizde harf bitmişti yönelmiştim yeni dile.
Söz vermiştim yedi dil seni yazacaktı her heceyle.

Babam geldi aklıma,mırıldandı dilim o cümleyi.
"Kızım ne kadar değer verirsen,o kadar değersizsin."
Yeni dili aldım askıya,düşündüm gündüz geceyi.
Aman sırlar vermeyin,sakızı olmayalım dillerin.

Gece girmedim tasavvuf dersine,ağrı beynimde.
Mosmordu beynimin içi,vermiyordu bilgi bizlere.
Boş geçti üç ders,ortalıkta dolandı tüm öğrenciler.
Vebal değil bende,bu hale getirenin defterinde.

Uykudan ansızın uyandım,gece tam saat ikide.
Ayaklansaydım koşardım kalemime yazardım seni.
Yalvardım gözlerime,kapat kapakları üzerime.
Zifiri gece,sensizlik ninnisiyle uyuttu beni.

Uyandığım gibi kalem koştu elime,yaz geceyi.
Alışkanlık mı oldu sen de,de yoksa sen de mi sevdin?
Kaybolsan ortalıkta arayıpta bulamazsam seni.
Bulduğumda mürekkep tükenmiş,uçta yok yazan damlan.

Edremit/Van.