Vebal Şiiri - Ömer Faruk Kobul

Vebal

Yoruldum aramaktan vazgeçmekte gelmiÖyor elimden,
Güneşim aydınlatmamakta ısrar ediyor,
Belli belirsiz bir gülüş burjuvadan varoşlara,
Haksızlık bu olan biten içimdeki çocukluğa.

Göğsümün içinde büyür bir tümör,
Ansızın, belki bir sokakta belki direksiyonda,
Alır gider beni benden ben yokum odamda,
Sonbaharın huysuz çocuğu karnavalda.

Uslan artık, yıkılmana ramak kaldı görmüyor musun,
Dur, toparlan en azından biraz sular durulsun,

Ömer Faruk Kobul
Kayıt Tarihi : 31.3.2023 03:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!