Vebal Şiiri - Çiğdem Sezer

biz kaç çocuk bir anneden
çıkmıştık yola
kaç zeytin tanesi
karanlık içre
gece kesiği
kim kimden
kırılmıştı ki
yeryüzünün çanağına
oluk oluk kan
olup akmıştık. nehir
kütür gibi dökülÜrken denize

biz kaç çocuk
dünyanın gözbebeğinde
durup nehre bakmıştık

sandığında engerek
saklayan tavan aralarından
börtü böcek bahçe katlarından
biz kaç çocuk bir ipe
dizilip asılmıştık

biz çok çocuk bir anneden
..........
oğlanlar sokağa çıkardı
kızlar bahçeye kadar
rahminden düşen asit damlası
kimin boynuna vebal

yasakmeyve, Mayıs-Haziran 2004