Vebal Şiiri - Adem Güçlü

Ne güzel birbirine karışıyordu renkler,
Maviden sarıya,yeşil doğuyordu güneş.
Ne güzel bakıyordun sen,
Bir yanın zeytin karasıydı,o da gözlerine eş...

Güneş erken batıyor;
Biliyorum bahar olmadığını,
Senden çiçek ummuyordum,
Biliyordum kışa kaçacağını.
Yinede kaçmadım ben yağmurundan,
Ben sana güneş ol demedim,
Yinede sakladım ıslandığımı...

Yoluna çıkmaz benden aldıkların;
Bir helallik aldın da gittin,
Geride ki haramı kime bıraktın?
Eski merhameti çöpe attım;
Vebalim yoluna nasihat olsun,
Gel al,sahibi sensin bu günahın...