Vebal Şiiri - Neslihan Isındere

Duyuyor musun?
Sahnede alkış kıyamet
Bu gece aşk son dansını sergiliyor gözler önünde.
Gir koluma yâr!
Bu noktalanan aşkımıza son davet...

Titremesin ellerin
Unut sahnede bizi izleyenleri.
Yüreğinde kaldıysa biraz aşk kırıntısı
Savur bir hamlede yüreğinden yüreğime...
Çekinme
Çekme ellerini...
Kaçırma sakın
Bak içine içine gözlerimin.
Unutma
Bu gece huzurundayız aşk tanrıçasının...

Soyun!
Bu gece tüm kaygılarından...
Temizlen!
Üzerine sinen başka bedenlerden...
Çıkar at!
Endişeleri yüzünden...
Lâkin sen sen ol
Çıkartma şunları sakın aklından.
Girdiysen bir hayata,
Açtıysan yüreğinin kapısını
Aşkla
Şehvetle,
Ruhuna büründüysen onun
Büyük bir zevkle,
Ruhuna büründeyse senin
Arzu dolu hasretle,
Ve günün birinde dersen ki;
Bu üzerimde durmadı güzel
Önce diyetini ödeyeceksin o aşkın...

Kulağına küpe olsun yâr
Gözyaşlarıdır o aşkın diyeti.
Gözyaşlarıyla söndürebilirsin yaktığın yüreği,
Gözyaşlarıyla temizleyebilirsin bir zamanlar ikizim dediğin o ruhu...
Diyetini ödemediğin bir hayattan
Elini kolunu sallaya sallaya öyle çıkamazsın...
Çıktın diyelim;
Bunun vebaliyle o beş para etmez ruhunu
Başka bedenlere uyduramazsın.
Bu da diğer kulağına küpe olsun...