Veba Şiiri - İdris Yılmaz

Yatağına küskün akan ırmakların
Bereketsizlik vebasına tutuldum
Kaçtı her şeyin tadı tuzu
Geçtiği yerden kir tutmayan yollarda
Acıyı azık belleyip aşk için
Serin şafaklara
Heybem dolusu dert taşırım.
Gitmek ister ruhum
Kalmakta direniyor bedenim
Yenilenmek ölüm getirir bazı şeylere
Korumayı bilmeli insan ahdini
İşte sırf bu yüzden
Kargışlanmamış sevdalar ihanet gibi yapışır
Göğermemiş arzulara.
Sen ki beni eğlersin yolumdan
Nice fettanlıklar edip şeytanları dellendirerek
Her yolun sapağında raks edersin çılgınca
Her yol ayrılır senden
Ve her yol yine sana kavuşur çaresiz
Dönüp duruyorum orta yerde
Mecnuna çıktı adım bir kere
Aklımı sana bırakarak
Alıp başımı gitmeliyim gönülsüz.