Veba Şiiri - Begüm Kıtay

kendine ikna olan mı

diriltir varlığın tadını?

nefis hep bedene mi tapınır?

yüzünde bir utanç daralır.

yalnız kendine kurulur kelimeler,

farklı adla, aynı kimseler.

mesuliyetle başlar öyküsü

modern bir veba; anlamsızlık düşü.

cenneti dünya sayanın

aklını öğütür midesi.

biricik havsalası

ve kibrin gürültüsü.

sahteliği hakikat olanın

ruhuna akrandır karanlıklar.

yaşamadan hep konuşan,

konuşmadan hiç yaşamayanlar.