Hayat bir armağan verir insana hep beklediğin çok istediğin hayalini kurduğun,
O artık senindir tüm varoluşuyla karşında durur, yaşamına doğan bir güneş gibidir.
İliklerine kadar ısıtan yüzünü güldüren her yeni güne umutla bakmanı sağlayan.
Ama birgün o gider ve gittiğinde koca bir boşluk kalır.
Kokusu gülüşü çok uzaktır artık.
Gün ışığı yok olmuştur.
Buz gibi soğuktur her yer
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta