Sanki anlam kayboluyordu
Yüreğin ızdırabı hicranı yudumlayarak soruyordu
Kim anlıyordu, geriye ne kalıyordu, hasret yeniden yol alıyordu
Ve vicdanım sarhoşluğunda muvazeneme bakıyordu, işte bir hal kalmıyordu
Henüz umutların takipçisi
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
bence çok gu[el olmuş..tebrikler
Şiirlerinizden anladığım kadarıyla ciddi bir birikime sahipsiniz ama bildiklerinizi şiirleştirirken öyküsel bir anlatım görüyorum.. Bu elbette söyleyecek çok sözü olan bir çok şiir yazan insanda olağan bir durumdur.. Bir kaç şiirinizin işçiliğine yeniden dönüp baksanız ve biraz törpüleseniz sanırım çok daha şiir olacaklar..
Lütfen bağışlayın ama zaman zaman okuduğum ender kalemlerdensiniz diye şımardım sanırım..
Selam ile..
Sevgili şair sizi ve duygularınızı candan ve yürekten kutluyorum sevgiler kralkız
Kalbinin sesinde yürüdü
Vicdanıyla bütünleşen abideydi, lakin çok gizlenirdi
Bir avam olarak akseden güzellikti, mahzunluk onunla adeta denkti
Masumluk için sarf edilen ve vakfedilen abitti, ölümün letafetinden söz ederdi
.
kutluyorum güçlü sesi.
namık cem
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta